Zware metalen

Analyse van zware metalen

---

Analyse	Techniek	LOQ	Accreditatie	Referentiemethode
Arseen (As)	ICP-MS	0.05 mg/kg	Q	NEN-EN 17053 NEN-EN 15763
Cadmium (Cd)	ICP-MS	0.03 mg/kg	Q	NEN-EN 17053 NEN-EN 15763
Kwik (Hg)	Hg-analyzer	0.01 mg/kg	Q	NEN-EN 16277 NEN-EN 13806
Lood (Pb)	ICP-MS	0.02 mg/kg	Q	NEN-EN 17053 NEN-EN 15763
Tin (Sn)	ICP-OES	1 mg/kg

---

Informatie over zware metalen

Wat zijn zware metalen? 

Over het algemeen bedoelt men met zware metalen de giftige metalen die onder de zware metalen vallen. Enkele voorbeelden hiervan zijn arseen, cadmium, kwik, lood en tin. Wanneer deze metalen in te hoge gehaltes in voeding aanwezig zijn, kan dit schadelijk zijn voor de gezondheid. 

Waarom zijn zware metalen schadelijk voor de gezondheid? 

Een langdurige inname van te hoge gehalte zware metalen kan leiden tot schade aan de gezondheid. De metalen hopen zich langzaamaan op in het lichaam. De metalen binden zich aan de cellen in het lichaam. Echter hoeft dit niet altijd tot ziekte te leiden. Voedselinname is een van de bronnen waardoor zware metalen in het lichaam komen. 

Wat is een bron van zware metalen?

Zware metalen komen in het milieu door bijvoorbeeld winning van mineralen, meststoffen en het lozen van ongezuiverd afvalwater. Zware metalen kunnen hechten aan klei. Hierdoor worden rivieren en oceanen vervuild en zullen de zware metalen ook in vissen en zeevruchten terecht komen. Op het land betekend dit dat planten en gewassen de zware metalen opnemen uit de bodem en water. Dieren kunnen zware metalen binnenkrijgen door het voer en water. De metalen blijven in het dier achter, waardoor vlees en andere dierlijke producten dit ook kunnen bevatten. In wetgeving is aangegeven wat de normen zijn voor zware metalen in levensmiddelen.  

In welke wetgeving zijn de eisen voor zware metalen terug te vinden?

Voor zowel food als feed is er wetgeving omtrent zware metalen. In verordening 1881/2006 'vaststelling van de maximumgehalten aan bepaalde verontreinigingen in levensmiddelen' en verordening  2002/32/EG ' ongewenste stoffen in diervoeding' zijn deze wettelijke eisen vastgelegd. Door verschillende wettelijke maatregelen is de hoeveelheid zware metalen in het milieu teruggedrongen. 

In wat voor type producten worden zware metalen geanalyseerd?  

In zowel humane als in diervoeding worden zware metalen geanalyseerd. Vanuit de wetgeving zijn voor verschillende matrices aangegeven zware metalen te analyseren.

Enkele matrices vanuit verordening 1881/2006 'vaststelling van de maximumgehalten aan bepaalde verontreinigingen in levensmiddelen' 

• Melk- en zuivelproducten
• Vlees en vis
• Granen en peulvruchten
• Groenten
• Vetten en oliën
• Dranken

Enkele matrices vanuit verordening  2002/32/EG ' ongewenste stoffen in diervoeding'

• Voedermiddelen van plantaardige oorsprong
• Voedermiddelen van dierlijke oorsprong
• Voedermiddelen van minerale oorsprong
• Additieven

Worden zware metalen bij Nutrilab onder accreditatie geanalyseerd? 

Nutrilab heeft een accreditatie voor de zware metalen arseen, cadmium, kwik en lood. Dit geldt voor de product groepen diervoeding en voedingsmiddelen. Na analyse zullen de analyseresultaten met een Q op de rapportage naar u worden verzonden. 

Welke methoden worden gebruikt voor het analyseren van zware metalen?

Voor de analyse van tin wordt een ICP-OES methode uitgevoerd. Arseen, cadmium en lood  worden geanalyseerd met een ICP/MS methode conform NEN-EN 17053 en NEN-EN 15763. Met behulp van een kwik-analyzer kan het kwikgehalte worden bepaald. Deze analyse word uitgevoerd volgens referentiemethode NEN-EN 16277 en NEN-EN 13806. Deze methoden maken het mogelijk de zware metalen op een laag niveau te meten.

---