Sulfiet

Technieken

Analyse sulfieten

In verordening 1169/2011 staat het volgende omschreven voor zwaveldioxide en sulfieten:

‘Zwaveldioxide en sulfieten in concentraties van meer dan 10 mg/kg of 10 mg/l uitgedrukt als totaalgehalte aan SO 2 moeten worden berekend voor producten die worden voorgesteld als klaar voor consumptie of als weer in de oorspronkelijke staat gebracht volgens de instructies van de fabrikanten.’

Sulfiet komt van nature in verschillen producten voor. Het kan ook als conserveringsmiddel worden toegevoegd  en voorkomt de bruinkleuring van producten. Sulfiet veroorzaakt geen allergische reactie maar een intolerantie reactie.

Onze LC-MSMS methode, ontwikkeld door de Food and Drug Administration (FDA) in de VS, is breed toepasbaar voor alle typen producten, in tegenstelling tot klassieke destillatiemethoden (vgl Monier-Williams), waarvan een aantal niet geschikt is voor b.v. koolsoorten, soja-isolaat, knoflook(poeder), ui(poeder), mosterd, gember en prei.

De methode is een alternatief voor de volgende methoden:

• Asta 30.0 (Determination of Added Sulfites in Dried Allium (Modified Monier-Williams Method))
• ISO 5522:1981(Fruits, vegetables and derived products - Determination of total sulphur dioxide content)
• NEN-EN 1988-1:1998 (Voedingsmiddelen - Bepaling van sulfiet - Deel 1: Geoptimaliseerde methode volgens Monier-Williams)
• Zonneveld 1959 (ZLUF A 111(3), p198-207)